Στον γρήγορο κόσμο που ζούμε, ο χρόνος είναι μια ανεκτίμητη αξία. Με την καθημερινότητα να είναι έντονη και γεμάτη, πολλές φορές νιώθεις την ανάγκη να θέλεις να εξωτερικεύσεις τη δυσφορία σου πάνω σε τρέχοντα ή μη θέματα που σε απασχολούν.
Η έκφραση των παραπόνων συχνά φαίνεται ως ένας ανώδυνος μηχανισμός απελευθέρωσης, ένας τρόπος να αποβάλλεις το ενσωματωμένο άγχος ή την αδυναμία που ενδεχομένως να βιώνεις. Ωστόσο, αυτό που δε γίνεται συνειδητό είναι ότι η συνεχής έκφραση παραπόνων δημιουργεί έναν αυτο-τροφοδοτούμενο κύκλο αρνητικότητας. Η στάση αυτή μπορεί να προσφέρει μία προσωρινή ψυχική αποφόρτιση, ένα κανάλι διοχέτευσης του άγχους ή της δυσαρέσκειας, αλλά βλέποντας τη μεγαλύτερη εικόνα των πραγμάτων, υπονομεύει την παραγωγικότητά και εμποδίζει την πρόοδο.
Το διαρκές παράπονο, μετακινεί την προσοχή σου μακριά από αυτό που έχει πραγματικά σημασία - τους στόχους σου, τις επιθυμίες σου και τα βήματα που απαιτούνται για την επίτευξή τους. Είτε πρόκειται για μια μικρή αναστάτωση είτε για ένα μεγάλο πρόβλημα, η διαρκής έκφραση παραπόνων χωρίς κάποια δράση σε αποσπά από τα ουσιώδη, σε οδηγεί σε μη παραγωγικά μονοπάτια και σε εγκλωβίζει σε ένα φαύλο κύκλο. Αντί να διοχετεύσεις την ενέργειά σου στην επίλυση του όποιου θέματος, επικεντρώνεις την προσοχή σου σε αυτό που πήγε λάθος αντί στην αναζήτηση λύσης. Κάθε στιγμή που δαπανάται με αυτό τον τρόπο είναι μια στιγμή που χάνεται, ένας πολύτιμος πόρος που αφιερώνεται στην αρνητικότητα αντί στην κατασκευή και στην εξέλιξη.
Πολύτιμος χρόνος από την καθημερινότητα χάνεται όταν άνθρωποι του περιβάλλοντός σου έχουν υποπέσει μέσα σε αυτό τον φαύλο κύκλο παραπόνων. Αναλογίσου τις αμέτρητες ώρες που έχουν χαθεί όταν συναισθηματικά αφοσιώνεσαι στα παράπονα των άλλων, ειδικά δε αν αυτά είναι τα ίδια και επαναλαμβανόμενα. Αυτές οι ώρες θα μπορούσαν να επενδυθούν καλύτερα σε αυτοβελτίωση, σε ανάπτυξη δεξιοτήτων ή σε επίτευξη στόχων. Και το ίδιο μπορεί να κάνει και το περιβάλλον σου, αν λάβει την ανάλογη ανατροφοδότηση από εσένα. Σε καμία περίπτωση δεν εννοείται να μη συμπαρασταθείς σε κάποιον που πραγματικά το έχει ανάγκη. Χρειάζεται να έχεις διάκριση ποιος πραγματικά έχει ανάγκη τη συμπαράστασή σου και ποιος απλά αναλώνει το χρόνο σου γύρω από τα ίδια θέματα/παράπονα χωρίς να κάνει κάποια δράση να αλλάξει την κατάστασή του.
Επιπλέον, η νοοτροπία των διαρκών παραπόνων έχει μια μεταδοτική φύση, και εξαπλώνεται γρήγορα μέσα από κοινωνικούς κύκλους και χώρους εργασίας. Σε ομαδικές καταστάσεις, ο συλλογικός χαρακτήρας των παραπόνων μπορεί να δημιουργήσει ένα τοξικό περιβάλλον, εμποδίζοντας τη συνεργασία και καταστέλλοντας την καινοτομία για αντιμετώπιση των προκλήσεων.
Για να μπορέσεις να απαλλαγείς από αυτή την κατάσταση, καλείσαι να καλλιεργήσεις μια ενεργητική νοοτροπία που επικεντρώνεται στις λύσεις αντί για τα προβλήματα. Αντί να σταματάς στο τι πήγε στραβά, να κατευθύνεις την ενέργειά σου και τη σκέψη σου στα βήματα που μπορείς να ακολουθήσεις για να αντιμετωπίσεις την κατάσταση και να μεταστρέψεις την προσέγγισή σου. Αυτή η αλλαγή στην οπτική γωνία, όχι μόνο σου επιφέρει επιπρόσθετο χρόνο στην καθημερινότητά σου, αλλά μπορεί και να σε ωθήσει στη δράση και στην επίτευξη των στόχων σου.
Συνοψίζοντας, δεν είναι απλά μια ανώδυνη έκφραση απογοήτευσης. Είναι ένας βασικός τρόπος κακής διαχείρισης χρόνου που αποτελεί τροχοπέδη για την προσωπική και για τη συλλογική πρόοδο. Η ενέργεια που δαπανάται για παράπονα θα μπορούσε να επικεντρωθεί σε εποικοδομητικές δράσεις, στην επίλυση προβλημάτων και στην προσωπική ανάπτυξη. Για να ξεφύγεις από αυτό το αδιέξοδο των παραπόνων, είναι απαραίτητο να μετακινήσεις την προσοχή σου από τα προβλήματα στις λύσεις, καλλιεργώντας μια νοοτροπία ανθεκτικότητας, ενεργητικότητας και προώθησης. Είναι επιλογή σου που θα αφιερώσεις το χρόνο σου.
